Μία ιστορία που γεννήθηκε στη Λέσχη

Όταν μας επισκέφθηκε ο Βαγγέλης Προβιάς για να μας κάνει το διήμερο σεμινάριο Δημιουργικής Γραφής, πήραμε τα πρώτα μας εργαλεία για να γράψουμε.

Και στο τέλος σκαρώσαμε το δικό μας διήγημα.

Η εντολή - εργαλείο που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ότι ο ήρωας πρέπει στο τέλος να κάνει μία ανατροπή. 

Ιδού πως την χρησιμοποίησα.

Η πλάτη - By Elina Anthopoulou

Κοιτούσε την πλάτη της. Όλες αυτές τις γνώριμες καμπύλες. Τους αστερισμούς που σχημάτιζαν οι μικρές ελίτσες. Ήθελε να την χαϊδέψει. Ντρεπόταν να απλώσει απλά το χέρι του. Μπορεί να την ξυπνούσε. Μπορεί να την τρόμαζε. Ίσως να της έδινε το λάθος μήνυμα. Το βλέμμα του έπεσε στην πράσινη πλάτη του τετραδίου της. Εκεί, δίπλα στο κομοδίνο. Πριν κοιμηθεί είχε γράψει. Ίσως να είχε γράψει γι’ αυτόν. Ποτέ του δεν ήταν αδιάκριτος. Πολύ θα ήθελε να την ρώταγε τι έγραψε. Αλλά πάλι ντρεπόταν. Παρόλο που την αγαπούσε πολύ, ακόμα ντρεπόταν. Φοβόταν.

Στους ξένους φαινόταν πάντα τολμηρός. Τολμούσε να χορέψει στα μπαρ. Να κολυμπήσει γυμνός στην παραλία. Πριν από έξι χρόνια είχε τολμήσει να της ζητήσει να βγουν. Αυτό το κορίτσι τον είχε βοηθήσει να ξεπεράσει πολλούς φόβους και ντροπές. Αυτό το κορίτσι χαμογελούσε περισσότερο από τ’ άλλα. Τώρα πια χόρευαν μαζί στα μπαρ. Κολυμπούσαν μαζί γυμνοί. Ήταν καλή ομάδα. Τα έκαναν όλα μαζί.

Και τώρα την παρατηρούσε να κοιμάται μπρούμυτα. Να χαμογελάει στον ύπνο της. Ήταν πολύ γενναίο κορίτσι. Ταλαντούχο και υπομονετικό. Είχε υπομονή μαζί του όταν εκείνος λύγιζε. Λύγιζε από το βάρος της ζωής που του έτυχε. Το βάρος της προβληματικής του οικογένειας. Το βάρος της αρρώστιας που του έτυχε. Το ήξερε ότι θα γίνει καλά όμως. Το πίστευε ακράδαντα.

Ήθελε το καλύτερο γι’ αυτήν παρόλο που δεν μπορούσε πάντοτε να της το δώσει. Ή νόμιζε πως δεν μπορούσε. Κι εκείνη πάντα δίπλα του, να τον ακούει. Να της λέει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του.

Πήρε το βλέμμα του από πάνω της. Κοίταξε πάνω στο γραφείο. Όλες οι φωτογραφίες του. Μικρός στο χωριό κάτω από ένα λαμπερό ήλιο. Όταν πήρε το βραβείο για κείνη τη φωτογραφία που είχε τραβήξει στη σχολή. Με τη λευκή του παντελόνα έξω από το Ηρώδειο. Αγκαλιά με τους κολλητούς του.  Και η κούπα με τον καφέ του. Αγαπούσε πολύ τον καφέ του. Όλη μέρα έπινε καφέ. Πως τον ήξερε αυτό το κορίτσι... Το κορίτσι του.... Εδώ και ένα μήνα κάθε μέρα του έφερνε φρέσκο καφέ στο γραφείο. Δίπλα στις φωτογραφίες.

Γύρισε στην πλάτη της αγαπημένης του που κοιμόταν. Ήταν ώρα να φύγει. Να βγει έξω στην ηλιοφάνεια. Δεν ανήκε πια σ’ αυτόν τον κόσμο. Δεν μπορούσε πια να πίνει τον καφέ της. Εξάλλου είχαν περάσει σαράντα μέρες. Από τότε που εκείνη φόρεσε το λευκό πουλόβερ και το πράσινο παντελόνι στην κηδεία του. Τόσο καλά τον ήξερε....

φωτογραφία travellerlina

Ένα βιβλίο για το θέατρο

Όπου να 'ναι κυκλοφορεί ένα βιβλίο που θα ήθελα πολύ να διαβάσω.

Λέγεται "Ο Τραγικός Καθρέφτης" και έχει γραφτεί από τον Γιάγκο Ανδρεάδη.

Μπορείτε να το βρείτε εδώ


Στην έρευνά μου βρήκα και ένα παλαιότερο βιβλίο του σε μία παρουσίαση στην ελευθεροτυπία.



Για να το διαβάσετε πατήστε

εδώ: Με όχημα την αρχαιοελληνική τραγωδία

Διαβάζω και γράφω...

Γιατί ξεκινήσαμε τη Λέσχη;

Γιατί αγαπάμε τις λέξεις. Αγαπάμε τη μυρωδιά των βιβλίων.Αγαπάμε τα βιβλιοπωλεία και καθόμαστε ώρες εκεί μέσα να χαζεύουμε. Παρακαλάμε μέσα μας να βρούμε την επόμενη μεγάλη γραπτή περιπέτεια. 

Αγαπάμε τη γλώσσα. Αυτή τη γλώσσα που μάθαμε στο σχολείο. Που γραμματάκι γραμματάκι παλεύαμε να γράψουμε.

Προσωπικά, κάθε φορά που ανακάλυπτα τις σχέσεις μεταξύ των λέξεων, την ετοιμολογία, μία αρχαία λέξη που σχετιζόταν με την σύγχρονη, ένιωθα μικρά πυροτεχνήματα μέσα στον εγκέφαλό μου. Και ακόμα τα νιώθω. Ως ταξιδιώτισσα επίσης ενθουσιάζομαι όταν βρίσκω σχέσεις της ελληνικής με άλλες γλώσσες. Πώς έχει εισχωρήσει μέσα στα Αγγλικά, τα Ιταλικά ή τα Γαλλικά. 

Εκτός από το διάβασμα μας αρέσει και να γράφουμε. 

Γι' αυτό, σ' αυτό εδώ το ιστολόγιο, μπορεί σε λίγο να εμφανιστούν και τα μικρά διαμαντάκια που έγραψαν τα μέλη μας. 

Εις το επανιδείν...

Ένα πρόβατο στην Λέσχη Βιβλίου

Χρησιμοποιώντας το πλέον γνωστό επίθετο η Ελίνα έρχεται ένα ανοιξιάτικο πρωινό ενθουσιαμένη...."Ρε μ@..κα, να φέρουμε το Πρόβατο στην Λέσχη!" Δεδομένου ότι το χρησιμοποιούσε ως κύριο όνομα και όχι ως πρόταση για κυριακάτικο τσιμπούσι μπερδεύτηκα. "Να το φέρουμε κορίτσι μου, αν μου εξηγήσεις τι ακριβώς κάνει αυτό.." 

Και μου εξήγησε..copywriter, blogger, συγγραφέας, εμπνευστής, καλός φίλος...! 

Κάπως έτσι διοργανώθηκε το 1ο Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής από την Λέσχη Βιβλίου με εισηγητή τον Βαγγέλη Προβιά. Ο χώρος, ιδανικός. Το Καφωδείο Ορφέας ήταν ο καταλληλότερος όλων. Η ημερομηνία ορίστηκε στα μέσα του Μάρτη του 2014 και οι απαραίτητες διεργασίες ολοκληρώθηκαν ταχύτατα!

Σάββατο πρωί τον υποδεχτήκαμε. Χαμογελαστό, λίγο ντροπαλό και αγχωμένο και έτοιμο να μας καλωσορίσει στον μαγικό κόσμο της δημιουργικής γραφής. Ταμπελίτσες με τα ονοματά μας και το σήμα κατατεθέν του (ένα προβατάκι), στυλό, τετράδια και ξεκινήσαμε! 

Κάποιοι τεχνικοί όροι, κάποιες συμβουλές, αρκετές ερωτήσεις και λίγες ώρες μετά ο καφές έγινε ρακόμελο και το άγχος έδωσε χώρο στο οικείο. "Αυστηρός" ακροατής και "επιεικής" στην απειρία μας, μίλαγε για το γράψιμο ως ανάγκη έκφρασης και πως είτε γράφουμε σημείωμα για το ψυγείο είτε μία νουβέλα, είμαστε όλοι εν δυνάμει συγγραφείς. 

Έκλεισε την πρώτη μέρα με εργασίες (φυσικά) και διάθεση να τον γνωρίσουμε καλλίτερα! 

Lamia by night για τον γλυκό Πρόβατο με φαγητό, περισσότερη κουβέντα και κρασί...πολύ κρασί!

Hangover την δεύτερη μέρα; Φυσικά αλλά αυτό δεν μας πτόησε! Καφές, και οι καρποί της προηγούμενης μέρας προτάσεις στα τετράδια μας. Είχαμε γράψει το πρώτο μας διήγημα και όλο περηφάνια το διαβάζαμε δυνατά. 

Η υπόσχεση έγινε πραγματικότητα. "Θα ξανασυναντηθούμε γρήγορα" του είπαμε καθώς έπαιρνε τον δρόμο της επιστροφής και αυτό έγινε. Σχεδόν ένα χρόνο μετά όχι για το 2ο σεμινάριο, αλλά για την παρουσίαση του βιβλίου του "Τα Μαύρα Παπούτσια της Παρέλασης" από τις εκδόσεις Ολκός. Χαμογελαστός, λίγο ντροπαλός και αγχωμένος μας μίλησε για τις ιστορίες που έγιναν διηγήματα και την υπέροχη πορεία που είχαν τα Παπούτσια του στην χρονιά που πέρασε. Παρουσιάσεις σε όλη την Ελλάδα, υποψηφιότητα σε λίστες αγαπημένων βιβλίων, έκθεση ζωγραφικής, τραγούδια εμπνευσμένα από τις ιστορίες του! 

 Καλός φίλος, copywriter, blogger, συγγραφέας, εμπνευστής, το Πρόβατο έχει πάντα μία θέση στην Λέσχη μας και ανυπομονούμε για τα επόμενα που θα έρθουν.

"Ταξίδι εσωτερικού είναι το βιβλίο..."

Η Λέσχη Ββλίου Λαμίας ξεκινά...

"Ταξίδι εσωτερικού" το ονομάσαμε, ταξίδι προς τα μέσα σε μυαλό και ψυχή προς αναζήτηση και άλλων ανθρώπων που αγαπούν τα νυσταγμένα βράδια που το βιβλίο σου σε περιμένει υπομονετικά πάνω στο κομοδίνο, τα Κυριακάτικα πρωινά κουλουριασμένοι στην αγαπημένη γωνιά του σπιτιού, το λεωφορείο ανάμεσα σε στάσεις, το ηλιόλουστο καφέ ένα ανοιξιάτικο πρωινό παρέα με κλασσικούς και μοντέρνους ήρωες, νέους και παλιούς συγγραφείς. 

Η αφορμή..."Η Φωνή της Πεταλούδας", της αγαπημένης Αγγελικής Πλουμά που μας εμπιστεύτηκε την παρουσίαση του βιβλίου της. Καλοτάξιδο ήταν και για εμάς η αρχή μιας μεγάλης παρέας...

Ιανουάριο του 2014 κόψαμε την πρώτη μας Βασιλόπιτα.  Στο Καφωδείο Ορφέας που μας πρόσφερε στέγη και ζεστό καφέ να συνοδεύει τις κουβέντες μας. 

Το φλουρί φυσικά πήγε στους οικοδεσπότες μας

Μια χρονία γεμάτη θέματα για συζήτηση ήταν το 2014. Ίβο Άντριτς, Μάρω Δούκα, Φράντς Κάφκα, Χαρούκι Μουρακάμι, Μ. Καραγάτσης, Αύγουστος Κορτώ και πόσοι ακόμα μπήκαν στις ζωές μας...Οι κουβέντες μας έντονες, γεμάτες ερωτήσεις και απαντήσεις και μετά από κάθε συνάντηση φεύγαμε λιγάκι πιο διαφορετικοί, λιγάκι πιο "πλούσιοι". 

Το βιβλιοπωλείο "Οιωνος", πάντα δίπλα μας, μας πρόσφερε τον υπέροχο χώρο του τον χειμώνα του 2014. Τι πιο όμορφο να συζητάς για βιβλία περιτριγυρισμένος από βιβλία! 

Και φυσικά το φλουρί πήγε στον οικοδεσπότη μας! 

Άνοιξη...και ένας κήπος μας υποδέχτηκε. Και πάντα μας περιμένει να γυρίσουμε όταν τα κρύα καταλαγιάζουν και η φύση μας περιμένει. Και πάντα εκεί καταλήγουμε για να κλείσουμε ακόμα μία χρονιά. Φέτος, την τρίτη μας χρονιά

Ο κήπος του Soul Cafe

Ταξίδι εσωτερικού είναι η Λέσχη Βιβλίου Λαμίας. Ταξίδι με ανθρώπους που αγαπάμε τα βιβλία. Την μυρωδιά, την υφή, τις σκληρόδετες εκδόσεις, τους εμπνευσμένους συγγραφείς, τους κλασσικούς ήρωες, το διαφορετικό, το μοντέρνο, αυτό που σε κάνει να θες να βγεις έξω και να το κάνεις θέμα συζήτησης! 

Εύη Σταματίου

Ελίνα Ανθοπούλου 

Όλγα Καλογήρου