Μένουμε Βαλκάνια!

Οι ιστορίες των βαλκανίων του προηγούμενου βιβλίου μας άφησαν με τη γλυκειά γεύση της οικειότητας... Αποφασίσαμε να κρατήσουμε το άρωμα των βαλκανίων για λίγο ακόμη και αυτό ήταν το βασικό κριτήριο επιλογής του βιβλίου που θα έχουμε για συντροφιά καθώς θα αποχαιρετούμε το 2018 και θα υποδεχόμαστε το 2019.
Η καινούργια χρονιά θα μας βρει να διαβάζουμε "Η αποκλεισμένη" του Ismail Kadare και να την κουβεντιάζουμε στο γνώριμο στέκι του Soul την Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019 στις 6 το απόγευμα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η Λίντα Μπ. είναι μια όμορφη δεκαοχτάχρονη Αλβανίδα, της οποίας το μεγαλύτερο όνειρο είναι να βρεθεί στα Τίρανα και να γνωρίσει το ίνδαλμά της, τον θεατρικό συγγραφέα Ρουντιάν Στέφα. Ωστόσο αυτό το τόσο απλό όνειρο είναι για κείνη ακατόρθωτο, καθώς ένας νόμος του κομμουνιστικού καθεστώτος της απαγορεύει τη μετακίνηση μέσα στην ίδια της την πατρίδα λόγω του παρελθόντος του πατέρα της. Το νήμα της ζωής της θα κοπεί αιφνιδιαστικά, και το μυστήριο που καλύπτει τον χαμό της θα κληθούν να λύσουν η αινιγματική φίλη της Μιγκένα και ο Ρουντιάν, οι οποίοι θα παγιδευτούν σ' έναν ιστό αβάσταχτης προδοσίας και ανεκπλήρωτης λαχτάρας.
Πλέκοντας τον αρχαίο μύθο του Ορφέα με το οδυνηρό κεφάλαιο της πρόσφατης αλβανικής ιστορίας κατά το οποίο η ελευθερία ήταν άπιαστο όνειρο και όχι αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου, ο Κανταρέ τοποθετεί τον πρωταγωνιστή του μυθιστορήματός του να ταξιδεύει στα σύνορα της ζωής και του θανάτου αναζητώντας τη δική του Ευρυδίκη. Πόσο μακριά όμως είναι διατεθειμένος να φτάσει; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

[...] Από κεφάλαιο σε κεφάλαιο βαθμηδόν ο Κανταρέ συστήνει την καλλιτεχνική δημιουργία ως αναπόσπαστο μέρος της ιστορικής πραγματικότητας. Πιστός στα αριστοτέλεια κατηγορήματα δόμησης του μύθου, επιλέγει ως αλληγορία απόδοσης της καλλιτεχνικής ελευθερίας τη λύρα του Ορφέα, που επιχειρεί εις μάτην μια κάθοδο στα σκοτάδια του Άδη για να συναντήσει και να κοιτάξει κατάματα την απαγορευμένη του Ευριδίκη. Η μετάπλαση του μύθου είναι συναρπαστική, καθώς ο φύλακας Κέρβερος και οι θεοί του Ολύμπου παρομοιάζονται με τον κομματικό μηχανισμό, που λειτουργεί κατασταλτικά, τόσο για την καλλιτεχνική δημιουργία, όσο και για την πηγαιότητα και φρεσκάδα της ύπαρξης και θέλησης για ζωή που ενσαρκώνεται από την τραγική "αποκλεισμένη" του ηρωίδα. [...] (Νίκος Ξένιος, BookPress.gr, 19/2/2013)