Ευχές και ραντεβού για τη νέα χρονιά!

Η Λεσχη Βιβλίου Λαμίας σας εύχεται Χρόνια Πολλά, με υγεία, αγάπη, αλληλεγγύη και πολλά, νοερά και μη, ταξίδια μέσα από τα αγαπημένα μας βιβλία!
Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου, στις 6.30 το απόγευμα στο café Soul για να συνεχίσουμε την ωραία μας κουβεντούλα για το βιβλίο "Το Αρχέγονο και άλλοι καιροί" (Εκδόσεις Καστανιώτη) της Olga Tokarczuk. 
Μέχρι τότε, να περάσετε όμορφα με τους αγαπημένους σας ανρθώπους κοντά και μέσα στην καρδιά σας!

Με άρωμα Νόμπελ ξεκινάμε τις αναγνώσεις μας...

Το βιβλίο που επιλέξαμε να ξεκινήσει την αναγνωστική μας σαιζόν είναι "Το Αρχέγονο και άλλοι καιροί" (Εκδόσεις Καστανιώτη) της Olga Tokarczuk (Όλγκα Τοκάρτσουκ) στην οποία προσφάτως απονεμήθηκε, ετεροχρονισμένα, το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2018, "για την αφηγηματική της φαντασία που με εγκυκλοπαιδικό πάθος αναπαριστά τη διάσχιση των συνόρων ως τρόπο ζωής", σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας.  

Σας περιμένουμε την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου στις 18.30 στο cafe Soul (Διάκου 16).

Σύνοψη του βιβλίου "Το Αρχέγονο και άλλοι καιροί"

Υπάρχει ένα σχεδόν μυθικό χωριό που κατοικείται από εκκεντρικούς όσο και αρχέτυπους ανθρώπινους χαρακτήρες.

Είναι ένας παράξενος τόπος, ένας συμπυκνωμένος μικρόκοσμος της κεντρικής Ευρώπης και του κόσμου.

Το Αρχέγονο το φυλάσσουν ακροβολισμένοι τέσσερις αρχάγγελοι. Και μέσα από τα δικά τους μάτια, που είναι κρυστάλλινα και εκπέμπουν λυρισμό, παρακολουθούμε τις ζωές των απλών ανθρώπων του καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, από το 1914 ως τις δικές μας μέρες – την πολυτάραχη δηλαδή ιστορία της Πολωνίας υπό τη μορφή μιας επικής αλληγορίας που διαπερνά τον χώρο και τον χρόνο.

Ο έρωτας και η πίστη, ο πόλεμος και η βία, η μοναξιά και ο θάνατος σημαδεύουν τις διαδρομές των μελών μιας οικογένειας απ’ την ακμή της μέχρι την τελική διάλυσή της.

"Το Αρχέγονο και άλλοι καιροί "είναι το τρίτο μυθιστόρημα της Όλγκα Τοκάρτσουκ· εκδόθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και την καθιέρωσε ως την κορυφαία πεζογράφο της σύγχρονης πολωνικής λογοτεχνίας.

Η πολυβραβευμένη συγγραφέας παρατηρεί και περιγράφει τα πράγματα με μια ειρωνική ουδετερότητα, χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις, με ένας ύφος απολύτως διακριτό, και αφήνει θαμπωμένους τους αναγνώστες, στο επίκεντρο μιας μεταφυσικής πανδαισίας.

Έναρξη της καινούργιας βιβλιοχρονιάς!

Φέτος το καλοκαίρι κράτησε αρκετά κι έτσι αργήσαμε λιγάκι να αναζητήσουμε τη θαλπωρή και τις βιβλιοκουβεντούλες μας πίσω από βρεγμένα τζάμια, πάνω από ζεστά κρασιά και καυτές σοκολάτες...

Όμως, ήρθε πια η ώρα, οι συναντήσεις μας, μας έλειψαν πολύ κι έτσι η Λεσχή Βιβλίου Λαμίας για έκτη χρονιά είναι και πάλι εδώ!

Σας περιμένουμε την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου στις 6.30 το απόγευμα στο Soul café (Διάκου 16)

Θυμίζουμε πως το βιβλίο που διαβάσαμε το καλοκαίρι για να συζητήσουμε στην πρώτη μας συνάντηση είναι "Η τέχνη της απώλειας" της Alice Zenniter, Εκδόσεις Πόλις.

Καλό καλοκαίρι και βιβλιοπροτάσεις από τη Λέσχη Βιβλίου Λαμίας

Περάσαμε ένα πολύ όμορφο χειμώνα, με ωραίες κουβεντούλες, ζεστά ποτά και ροφήματα, χαμόγελα και αισιοδοξία ακόμα και τις πιο βροχερές μέρες...
Ήρθε όμως ο καιρός να βάλουμε το μαγιό και το αντιηλιακό μας και να απολαύσουμε το αγαπημένο μας βιβλίο σε κάποια παραλία! 

Η Λέσχη σας αποχαιρετά για καλοκαίρι και δίνει ραντεβού μαζί σας το φθινόπωρο με δύο βιβλιοπροτάσεις.
Θα διαβάσουμε το καλοκαίρι και θα είναι το πρώτο βιβλίο που θα συζητήσουμε όταν ξαναβρεθούμε το χειμώνα το "Η τέχνη της απώλειας" της Alice Zenniter, Εκδόσεις Πόλις.

Κι επειδή το καλοκαίρι είναι μεγάλο, όποιος έχει χρόνο και όρεξη, διαβάζει και το "Πατρίδα" του Fernando Aramburu, Εκδόσεις Πατάκη 

Καλό καλοκαίρι με ωραίες αναγνώσεις!

Η Λέσχη διάβασε....

Έθιμα Ταφής της Hannah Kent, Εκδόσεις Ίκαρος

«Είπαν ότι πρέπει να πεθάνω, είπαν ότι έκλεψα την ανάσα άλλων ανθρώπων και τώρα πρέπει αυτοί να κλέψουν τη δική μου. Φαντάζομαι λοιπόν πως είμαστε όλοι φλόγες κεριών που φέγγουν θαμπά, τρεμοσβήνουν…»

Μια φλόγα, μια ζωή που τρεμοσβήνει είναι και η μελλοθάνατη Άγκνες που δεν ξέρει αν θα ζήσει ή αν θα εκτελεστεί για μια βίαιη δολοφονία. Νιώθει μετέωρη σαν ένα φύλλο στον αέρα που θα χαθεί και δεν θα αφήσει κάποιο ίχνος. Καταδικάστηκε για το φόνο δύο αντρών, μεταξύ των οποίων και ο εργοδότης της και ταυτόχρονα εραστής της (δε διευκρινίζεται ποιός είναι ο δράστης παρά μόνο στο τέλος).

Η Χάνα Κεντ, μέσα από την ιστορία της Άγκνες, μας δίνει την κοινωνία της εποχής του 1829 στην μακρινή Ισλανδία. Μια τραγωδία που αναδιπλώνεται σε δύο χρονικά επίπεδα. Το πρώτο, που αφορά το χρονικό διάστημα πριν την εκτέλεση της ηρωίδας, μέσα από το οποίο παρατηρούμε την ηθογραφία της εποχής, μέσα από το κοινωνικό περιβάλλον, τις αγροτικές εργασίες ή ακόμα τις ενδοοικογενειακές σχέσεις, χωρίς περιγραφές εντυπωσιασμού αλλά αντίθετα με μια μοναδική διάθεση λυρισμού και απλότητα και το δεύτερο όπου ξεδιπλώνεται το ιστορικό του φόνου.

Αναπαράγει με ρεαλιστικό τρόπο τη δύσκολη πραγματικότητα της αγροτικής Ισλανδίας. Νιώθεις, αναπνέεις το κλίμα μιας σκληρής καθημερινότητας σ’ ένα δυστοπικό περιβάλλον. Οι άνθρωποι σκληροτράχηλοι, κλειστές κοινωνίες με έντονη θρησκοληψία, με ήθη και έθιμα συγκεκριμένα, που ακολουθούν όλα μια προδιαγεγραμμένη πορεία. Η κοινωνική πυραμίδα με μεγάλες ανισότητες: από τη μία οι φτωχοί αγρότες, οι υπηρέτες, οι κατώτεροι κληρικοί από την άλλη οι αξιωματούχοι, οι πλούσιοι ευγενείς.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:

https://www.mag24.gr/lamia-kritiki-gia-to-ethima-tafis-tis-hannah-kent-apo-ti-leschi-vivliou/?fbclid=IwAR3f31Jd5m0kjs5TQV2yJnhPE-XPYnWxuCsyuXr_ph9bl1VPfbwEuVxSgnA

Η λέσχη διαβάζει και γράφει για....

"Το Κόκκινο και το Άσπρο" 
της Ελένης Στελλάτου, Εκδόσεις Πόλις
Διαβάσαμε, στην κυριολεξία απνευστί, το βιβλίο "Το Κόκκινο και το Άσπρο" της Ελένης Στελλάτου (εκδόσεις Πόλις) που η συγγραφέας είχε την καλοσύνη να μας χαρίσει.  Αυτές τις ψηφίδες μνήμης, ευαισθησίας, τρυφερότητας που τοποθέτησε σαν κολάζ στα διηγήματά της.  Το βιβλίο αποπνέει χρώματα (γαλάζιο, ροζ, λευκό, κόκκινο, κίτρινο), αρώματα που τα οσφραίνεσαι, με μια γεύση γλυκού και πικρού.

Παραστάσεις, εικόνες μιας ρεαλιστικής ή φανταστικής πραγματικότητας μέσα από τη δική της τρυφερή, εσωτερική ματιά, ματιά αγάπης, καλοσύνης, μιλώντας σε α' πρόσωπο.  Βιώματα που αφορούν σε πρόσωπα αγαπημένα, σε παιδικές μνήμες, σε στιγμιότυπα που αρπάζει και αιχμαλωτίζει ο δικός της φακός.

Η ρέουσα μορφή των εικόνων, το νερό που καθαίρει ή που κινητοποιεί καθορίζουν την αφηγηματική πλοκή.  Άλλωστε τα "πάντα ρεί".  Μας έκανε εντύπωση η καλοδουλεμένη γλώσσα που θυμίζει συγγραφείς άλλων εποχών.

Μας άγγιξαν ιδιαίτερα τα διηγήματα "Λεμόνια", "Τσάντα στον ήλιο", το γλυκό "Αλογάκι από φράουλα", "Λουτροθεραπείες στο ηλιοβασίλεμα".  Μοιραστήκαμε απώλειες, κενά, δικές μας μνήμες με τον "Πατέρα", το ιδιαίτερο, ελλειπτικό "Το κόκκινο και στο άσπρο".

Πραγματικά χαρήκαμε τις στιγμές ανάγνωσης με ένα βιβλίο φροντισμένο από το εξώφυλλο ως τη στοιχειοθεσία, με το όμορφο, καθαρό, ονειρικό εξώφυλλο. 

Η Ελένη Στελλάτου και το βιβλίο της "Το Κόκκινο και το Άσπρο" βρίσκεται στις λίστες του Περιοδικού "Ο Αναγνώστης" για τα λογοτεχνικά βραβεία 2019 στην κατηγορία "Πρωτοεμφανιζόμενοι Πεζογράφοι". 

Οι τελευταίες μας μέρες στην Αμερική

Η Κάλλια Παπαδάκη με τους "Δενδρίτες" της μας αφηγείται την ιστορία του Αντώνη Καμπάνη, μετανάστη στην Αμερική την εποχή της ποτοαπαγόρευσης και του γιού του Μπέιζιλ που γεννήθηκε εκεί.  Ο ιδιαίτερος τρόπος γραφής της Κάλλιας Παπαδάκη, έχει ήδη κεντρίσει το ενδιαφέρον μας και προκάλεσε μια ωραία συζήτηση στην προηγούμενη συνάντησή μας.  

Σας περιμένουμε για να ολοκληρώσουμε την κουβέντα για το βιβλίο αυτό την Τετάρτη 5 Ιουνίου στις 7 το απόγευμα στο Soul café.

Η Κάλλια Παπαδάκη είπε στην ΕΡΤ για το βιβλίο της:

Το βιβλίο ήταν μάλλον μια εσωτερική διεργασία ετών κι ερωτήσεων που σωρεύτηκαν και θέλησαν να διεκδικήσουν μια μικρή αθανασία. Γιατί, αν κάτι μου έκανε μεγάλη εντύπωση τα πρώτα χρόνια των σπουδών μου στην Αμερική, ήταν το αχανές τοπίο, κάθετα ή οριζόντια και τα σκαμμένα πρόσωπα των ανθρώπων που σύχναζαν στα ντάινερς της επαρχίας, τα πρόσωπα και τα χέρια που κουβαλούσαν πέρα από μνήμες μαζί κι ένα φορτίο, μια μικρή καμπούρα, το απωθημένο ενός τόπου και τη διάψευση της επιτυχίας, οριστική κι αμετάκλητη. Κάποιοι από τους ομογενείς τα κατάφεραν, πολλοί όμως πάλι, όχι. Γι’ αυτούς τους πολλούς, έγραψα το βιβλίο. Και για να ξορκίσω το βλέμμα τους που από τότε με καταδιώκει.

Μάιος στην Αμερική!

Το μήνα Μάιο διαβάζουμε το, βραβευμένο με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας 2017, βιβλίο της Κάλλιας Παπαδάκη "Δενδρίτες". 

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Κάμντεν, Νιου Τζέρσεϊ, 1980. Ερημωμένα σπίτια, κλειστές βιομηχανίες, φτωχές συνοικίες. 

Ένας έφηβος, ο Πητ, εξαφανίζεται, και η μάνα του η Λουίσα πεθαίνει το επόμενο πρωί από στεναχώρια. Η αδερφή του, η δωδεκάχρονη Μίνι, ορφανή από γονείς, εισβάλλει άθελά της στη ζωή της συμμαθήτριάς της Λητώς και ανατρέπει τις βεβαιότητες της οικογένειάς της. Ανοίγει ρωγμές που δύσκολα θα κλείσουν· έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, στο αμερικανικό όνειρο, σε δεύτερες και τρίτες γενιές μεταναστών, στην παρακμή και τη φθορά της πόλης, σε χαμένες ευκαιρίες και σε επιλογές που λάθεψαν. Κι όσο ο θετός πατέρας της Λητώς, ο Μπέιζελ Καμπάνης, ψάχνει να βρει τι στράβωσε στη διαδρομή, τόσο αναμετριέται με τα φαντάσματα και τους φόβους της παιδικής του ηλικίας· κι όσο η γυναίκα του η Σούζαν απομακρύνεται από κοντά του κι από την κοινή κι ανέμπνευστη ζωή τους, τόσο η Μίνι και η Λητώ μοιάζουν να ενηλικιώνονται σε έναν κόσμο σκληρά κι άδικα καμωμένο. 

Ο χρόνος, σαν τις νιφάδες του χιονιού, τους ξεγελά, ξεγλιστρά και χάνεται. Μαζί του κι αυτοί.

Την Τετάρτη 22/5/2019, στις 6.30 το απόγευμα, σας περιμένουμε στο αγαπημένο Café Soul για να μοιραστούμε εντυπώσεις από το "ταξίδι" μας ως την Αμερική του 1980! 

Τετάρτη 8 Μαϊου η επόμενη συνάντηση

Το Μάιο στη Λέσχη μας συνεχίζουμε με τα "Έθιμα Ταφής" της Hannah Kent στην αγαπημένη αυλή μας του Soul café την Τετάρτη 8 Μαίου στις 18.30 το απόγευμα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο από την ίδια τη Hannah Kent:

Η Άγκνες Μάγκνουσντότιρ κατηγορήθηκε το 1828 για τη βίαιη δολοφονία του εραστή της, Νάταν Κέτιλσον, και του Πέτουρ Γιόνσον. Η Άγκνες Μάγκνουσντότιρ είναι η τελευταία γυναίκα που καταδικάστηκε σε θάνατο στην Ισλανδία, κι αποκεφαλίστηκε το 1830. Προτού όμως «το άψυχο κεφάλι της τοποθετηθεί σε κοντάρι στον τόπο της εκτέλεσης», στάλθηκε να εκτίσει την ποινή της σ’ ένα απομονωμένο υποστατικό, σε μια οικογένεια αγροτών που δεν την καλοδέχτηκαν, τρομοκρατημένοι καθώς ήταν από το έγκλημα που διέπραξε και τις φήμες περί γυναίκας-τέρατος. Ο μόνος που θέλησε ν’ ακούσει την ιστορία της, ήταν ο ιεροδιάκονος εφημέριος, Τότι, ο οποίος και θα υποδείκνυε τον δρόμο της λύτρωσης και της μετάνοιας στο απολωλός πρόβατο. Και ενόσω η Άγκνες τού ξετυλίγει το μπλεγμένο κουβάρι της ζωής και της ψυχής της, τότε μονάχα, η ομήγυρή της θ’ αρχίσει ν’ αντιλαμβάνεται πως τα φαινόμενα ίσως τελικά και ν’ απατούν.

Αυτή την ιστορία πρωτάκουσε η έφηβη τότε Hannah Kent όταν ταξίδεψε μέχρι την Ισλανδία ως υπότροφη της Λέσχης Ρόταρι. Αυτή την ιστορία μάς αφηγείται στα Έθιμα ταφής της χρόνια μετά κι ύστερα από ενδελεχή έρευνα. Όπως δηλώνει κι η ίδια στο σημείωμά της: «Πολλά γνωστά γεγονότα από τη ζωή της Άγκνες και στοιχεία επιβεβαιωμένα σχετικά με τους φόνους έχουν χρησιμοποιηθεί σ’ αυτό το μυθιστόρημα. Κάποια περιστατικά τα έχω αντλήσει απευθείας από τις πηγές, κάποια άλλα είναι αληθοφανείς εικασίες και συμπεράσματα δικά μου». Και συμπληρώνει πως για «το φονικό έχουν γραφτεί αρκετά αξιόλογα βιβλία και άρθρα (…). Αν και εξαιρετικά χρήσιμες όλες αυτές οι δημοσιεύσεις, υιοθετούν απόψεις αντίθετες μεταξύ τους. Κάποιες χαρακτηρίζουν την Άγκνες “απάνθρωπη στρίγκλα, μάγισσα, φόνισσα”. Το μυθιστόρημα ετούτο γράφτηκε για να αποτυπώσει μια πιο διφορούμενη εικόνα αυτής της γυναίκας».

Κλείνοντας τη θεματική του χρόνου

Η θεματική του χρόνου μας έδωσε αφορμή για πολύ όμορφες συζητήσεις και αναζητήσεις στα τρία τελευταία βιβλία που επιλέξαμε να διαβάσουμε, όμως ήρθε η ώρα να την κλείσουμε ή καλύτερα να βάλουμε μια άνω τελεία γιατί σε αυτό το ανεξάντλητο θέμα δεν μπορείς παρά να επιστρέψεις κάποια στιγμή...

Ένα συμβολικό κλείσιμο αυτού του πολύ ωραίου κύκλου στη Λέσχη μας κάναμε στην τελευταία μας συνάντηση διαβάζοντας το υπέροχο ποίημα του Αντώνη Φωστιέρη "Ανεπίδεκτοι αθανασίας", το οποίο και θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας

Ανεπίδεκτοι αθανασίας

Τρεις ώρες φτάνουν για να γράψεις ένα ωραίο ποίημα
Όμως τριάντα χρόνια δεν αρκούν να γράψεις ένα ποίημα
Όσο αν ζητάς κι αν θυσιάζεις. Η άνοιξη
Κατάλαβα πως είναι υπόθεση ρουτίνας για τη φύση
Που εχθρεύεται το πνεύμα και αμαυρώνει το άφθαρτο.
Σκέψου καλά: Κάθε μορφή αθανασίας αντίκειται
Στην έννοια του όντος. Κάθε αντίθεση
Θα συντριβεί κάτω απ’ τη φτέρνα του καιρού
Καθώς πατάει με δρασκελιές και πέλματα γρανίτη. Ανοίγοντας
Μια υπόνοια παρόντος
Καίγοντας 
Τα φρύγανα των πράξεων σε ουρανομήκεις φλόγες ήλιου. 
Όπου παρόν 
Σημαίνει απλώς το παρελθόν του μέλλοντος
Ή, πιο σωστά, το μέλλον ενός άλλου παρελθόντος
Αφού, όσο ξέρω, δεν υπάρχει ακόμα η συνταγή
Να φτιαχτεί μια στιγμή διαρκείας.

Τι άπληστοι

Σταθήκαμε στ’ αλήθεια τι άσωτοι
Μες στη φιλαργυρία μας. Ποιος θα πιστέψει άραγε
Πως σπαταλήσαμε τη λίγη αιωνιότητα που μας αναλογεί
Χαμένοι σε μιαν έρημο από λέξεις. Σπέρνοντας
Και περιμένοντας το νέο φρούτο να φυτρώσει απ’ το κουκούτσι,
     αφήνοντας
Το γινωμένο φρούτο να σαπίσει. 

Στ’ αλήθεια τι άπραγοι

Τι ανεπίδεκτοι αθανασίας οι θνητοί.

Τα "Έθιμα Ταφής" τον Απρίλιο

Τον Απρίλιο η λέσχη μας επιστρέφει στην αγαπημένη της αυλή του Café Soul και ασχολείται με την αγάπη... Μέσα από το, βασισμένο σε πραγματική ιστορία, "Έθιμα Ταφής" της Hannah Kent θα μιλήσουμε για την προσωπική ελευθερία, πως βλέπουμε τον εαυτό μας, πως μας βλέπουν οι άλλοι και ως που φτάνει κανείς για την αγάπη.

Τετάρτη, 10 Απριλίου στις 6.30 το απόγευμα στο Café Soul

Λίγα λόγια για το βιβλίο από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλό του:

Στη Βόρεια Ισλανδία, το 1829, η Άγκνες Μάγκνουσντότιρ καταδικάζεται σε θάνατο για τη συμμετοχή της στη βίαιη δολοφονία του εραστή της. Με απόφαση του Νομαρχιακού Επιτρόπου Μπγιορν Μπλόνταλ περνάει τους τελευταίους μήνες της ζωής της στο αγρόκτημα του Νομαρχιακού Υπαλλήλου Γιον Γιόνσον, στο ίδιο σπίτι με τη γυναίκα του και τις δυο τους κόρες. Τρομοκρατημένη από την παρουσία μιας φόνισσας η οικογένεια αποφεύγει κάθε επαφή με την Άγκνες. Μόνον ο Τότι, ο νεαρός ιεροδιάκονος εφημέριος, διορισμένος πνευματικός της, προσπαθεί να την στηρίξει και να την συντροφέψει ως το τέλος. Καθώς οι βδομάδες περνούν, η δύσκολη αγροτική ζωή αναγκάζει τα μέλη της οικογένειας να δουλέψουν πλάι πλάι με την Άγκνες. Η ιστορία της ξεδιπλώνεται σιγά σιγά και τόσο το ζευγάρι, όσο και οι δυο κόρες του, συνειδητοποιούν με φρίκη ότι η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που νόμιζαν.

Η δεύτερη συνάντηση του Μαρτίου σε νέο Café

Το Μάρτιο "συχνάζουμε" "Στο Café της Χαμένης Νιότης" του Patrick Modiano και για να ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας για αυτό αποφασίσαμε να μεταφερθούμε σε ένα από τα γοητευτικά στενα της Πλατείας Λαού για να εξερευνήσουμε ένα ακόμη από τα ζεστά Café της πόλης.

Τετάρτη 20 Μαρτίου στις 6 το απόγευμα στο Cafe Ιωνίς (Καραϊσκάκη 15)

Μάρτιος στο "Café της Χαμένης Νιότης"

Στη συζήτηση που έχουμε ανοίξει με θέμα το χρόνο, θεωρήσαμε ιδανική συγκυρία να διαβάσουμε το βιβλίο ενός συγγραφέα που η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το 2014 το Νόμπελ Λογοτεχνίας με το αιτιολογικό "...για την τέχνη της μνήμης, με την οποία φέρνει στο νου τα πιο ασύλληπτα ανθρώπινα πεπρωμένα..."
"Στο Caf'é της Χαμένης Νιότης" του Patrick Modiano, λοιπόν, είναι το βιβλίο που θα μας συντροφεύσει για το μήνα Μάρτιο και στη συνάντησή μας θα "σκαρφαλώσουμε" στο πατάρι του  Café Λωτός με την υπέροχη θέα προς το Κάστρο της Λαμίας.

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2019 στις 6 το απόγευμα στο Café Λωτός, στην Πλατεία Λαού 

Η δεύτερη συνάντηση του Φεβρουαρίου σε νέο στέκι

Το "Φθινόπωρο" της Άλι Σμιθ θα μας συντοφεύσει στην πρώτη μας γνωριμία με ένα νέο, όμορφο χώρο στο κέντρο της Λαμίας.  Ραντεβού στο Καφέ Λωτός, στην Πλατεία Λαού, αυτή την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019, στις 6 το απόγευμα για να ολοκληρώσουμε την κουβέντα που έχουμε ήδη ανοίξει σε σχέση με το χρόνο.

Αναζητώντας το χρόνο

Με το πρώτο βιβλίο της καινούργιας χρονιάς η Λέσχη ανοίγει μια καινούργια ενότητα που έχει σχέση με το χρόνο.  Το χρόνο που κυλά, εκείνον που μένει στάσιμος, το χρόνο που όλα τα αλλάζει και όλα τα αφήνει ίδια, το χρόνο σε σχέση με τον τόπο, το χρόνο της μνήμης και της λήθης...

Πρώτος μας οδηγός στην αναζήτηση αυτή το "Φθινόπωρο" της Άλι Σμιθ και η πρώτη φορά που θα μιλήσουμε για την εμπειρία μας μαζί του η Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019, στις 6 το απόγευμα στο Soul (Διάκου 16).

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Φθινόπωρο. Ομίχλη και μεστή καρποφορία. Έτσι το ένιωσε ο μελαγχολικός Κητς το 1819. Και το 2016; Ο Ντάνιελ έχει ηλικία ενός αιώνα. Η Ελίσαμπεθ, γεννημένη το 1984, έχει το βλέμμα στο μέλλον. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι διχασμένο από τα κρίσιμα γεγονότα ενός καλοκαιριού, που συμβαίνουν μια φορά σε κάθε γενιά. Αγάπη κερδίζεται, αγάπη χάνεται. Η ελπίδα πηγαίνει χέρι χέρι με την απελπισία. Και οι εποχές εναλλάσσονται, όπως πάντα. Με αυτό το μυθιστόρημα, το πρώτο αυτοτελές μέρος στο δικό της Κουαρτέτο των Εποχών, η Άλι Σμιθ εξετάζει έναν κόσμο που περιχαρακώνεται όλο και περισσότερο, και στοχάζεται τι σημαίνει πλούτος, αξία, σοδειά. Ποιοι είμαστε; Από τι είμαστε φτιαγμένοι; Με το παιγνιώδες πνεύμα του Σαίξπηρ αλλά και τη φωτεινή ενέργεια της ποπ αρτ της δεκαετίας του 1960, η ίδια ακτινογραφεί τους δικούς μας δυσοίωνους καιρούς. Αυτός είναι ο τόπος που ζούμε. Αυτός είναι ο χρόνος στην πλέον κυκλική και πολύμορφη διάστασή του. Με την απαράμιλλη φαντασία της, η Σκoτσέζα συγγραφέας μεταμορφώνει καθετί που νομίζαμε γνωστό, μας αφηγείται πώς ζούμε, πώς μεγαλώνουμε και πώς λέμε τις ιστορίες μας.