Έθιμα Ταφής της Hannah Kent, Εκδόσεις Ίκαρος
«Είπαν ότι πρέπει να πεθάνω, είπαν ότι έκλεψα την ανάσα άλλων ανθρώπων και τώρα πρέπει αυτοί να κλέψουν τη δική μου. Φαντάζομαι λοιπόν πως είμαστε όλοι φλόγες κεριών που φέγγουν θαμπά, τρεμοσβήνουν…»
Μια φλόγα, μια ζωή που τρεμοσβήνει είναι και η μελλοθάνατη Άγκνες που δεν ξέρει αν θα ζήσει ή αν θα εκτελεστεί για μια βίαιη δολοφονία. Νιώθει μετέωρη σαν ένα φύλλο στον αέρα που θα χαθεί και δεν θα αφήσει κάποιο ίχνος. Καταδικάστηκε για το φόνο δύο αντρών, μεταξύ των οποίων και ο εργοδότης της και ταυτόχρονα εραστής της (δε διευκρινίζεται ποιός είναι ο δράστης παρά μόνο στο τέλος).
Η Χάνα Κεντ, μέσα από την ιστορία της Άγκνες, μας δίνει την κοινωνία της εποχής του 1829 στην μακρινή Ισλανδία. Μια τραγωδία που αναδιπλώνεται σε δύο χρονικά επίπεδα. Το πρώτο, που αφορά το χρονικό διάστημα πριν την εκτέλεση της ηρωίδας, μέσα από το οποίο παρατηρούμε την ηθογραφία της εποχής, μέσα από το κοινωνικό περιβάλλον, τις αγροτικές εργασίες ή ακόμα τις ενδοοικογενειακές σχέσεις, χωρίς περιγραφές εντυπωσιασμού αλλά αντίθετα με μια μοναδική διάθεση λυρισμού και απλότητα και το δεύτερο όπου ξεδιπλώνεται το ιστορικό του φόνου.
Αναπαράγει με ρεαλιστικό τρόπο τη δύσκολη πραγματικότητα της αγροτικής Ισλανδίας. Νιώθεις, αναπνέεις το κλίμα μιας σκληρής καθημερινότητας σ’ ένα δυστοπικό περιβάλλον. Οι άνθρωποι σκληροτράχηλοι, κλειστές κοινωνίες με έντονη θρησκοληψία, με ήθη και έθιμα συγκεκριμένα, που ακολουθούν όλα μια προδιαγεγραμμένη πορεία. Η κοινωνική πυραμίδα με μεγάλες ανισότητες: από τη μία οι φτωχοί αγρότες, οι υπηρέτες, οι κατώτεροι κληρικοί από την άλλη οι αξιωματούχοι, οι πλούσιοι ευγενείς.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.