Και το καλοκαίρι η Αβιβλιοφοβία καραδοκεί… γι' αυτό φτιάξαμε μια λίστα που θα μας σώσει!

 

"Αβιβλιοφοβία": ο φόβος του να μην έχεις διαθέσιμα βιβλία για να διαβάσεις ή ο φόβος ότι θα τελειώσουν τα βιβλία σου.

Όσο κι αν κάποιοι ειδικοί επιστήμονες επιμένουν ότι η Αβιβλιοφοβία (abibliophobia) δεν είναι υπαρκτή πάθηση, όλοι οι βιβλιόφιλοι γνωρίζουν ότι, όχι μόνο είναι υπαρκτή αλλά είναι και πολύ επικίνδυνη για την συναισθηματική μας ισορροπία! 

Ξέρετε εκείνη τη στοίβα με τα αδιάβαστα που μας κοιτάζει παραπονεμένη από τη γωνία του σαλονιού (της κρεβατοκάμαρας, του καθιστικού κ.ο.κ.); Ε, αποφασίσαμε να της προσθέσουμε και μερικούς τίτλους ακόμη!

Στη Λέσχη Βιβλίου Λαμίας φτιάξαμε μια λίστα όχι για να αγχωθούμε (εξάλλου, δεν μας έχει συμβεί ποτέ αυτό!), αλλά γιατί γνωρίζουμε πόσο ωραίο είναι να έχεις επιλογές, ακόμα κι αν δεν διαβάσουμε ούτε τα μισά! 

Μια λίστα με βιβλία που ονειρευόμαστε να ανοίξουμε κάτω από τον ήλιο, στην παραλία, στη βεράντα, στο βουνό ή έστω στη δροσιά του σπιτιού μας.

Είναι τίτλοι που περιμένουν υπομονετικά στο ράφι, βιβλία που χρόνια σκεφτόμαστε ότι θα θέλαμε να διαβάσουμε ή που μόλις ανακαλύψαμε και θέλουμε να μοιραστούμε με όλες και όλους.

Καμία πίεση, καμία υποχρέωση. Μόνο πρόληψη από την επικίνδυνη νόσο της Αβιβλιοφοβίας! 

Καλές αναγνώσεις όπου και όπως κι αν περάσετε το καλοκαίρι σας!

 

- Οι μεταφορές του Βασιλιά, Joshua Cohen, εκδ. Gutenberg

Δύο νεαροί Ισραηλινοί, με στρατιωτική θητεία στη Γάζα, φτάνουν το 2015 στη Νέα Υόρκη. Προσλαμβάνονται στη μεταφορική εταιρεία του Ντέιβιντ Κίνγκ, αλλά τα πράγματα περιπλέκονται όταν αναλαμβάνουν να κάνουν ουσιαστικά την ίδια δουλειά που έκαναν στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη: να διώχνουν από τα σπίτια τους ενοικιαστές που τους έχει γίνει έξωση.

Με τις Μεταφορές του Βασιλιά ο Τζόσουα Κόεν (γενν. ΗΠΑ, 1980) επιχειρεί μια σειρά συγκρίσεων ανάμεσα στο Ισραήλ και την Αμερική, στην κυρίαρχη κουλτούρα και τη μειονότητα, στον καταπιεστή και τον καταπιεζόμενο. Η αφήγηση συνδυάζει την κοινωνική ματιά του Μπέλοου με το φαρσικό χιούμορ του Φίλιπ Ροθ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) 

- Κόκαλα από ήλιο, Mike McCormack, εκδ. Αντίποδες

Η ώρα είναι δώδεκα το μεσημέρι και σε ένα μικρό χωριό της Ιρλανδίας ακούγεται η καμπάνα που χτυπά. Καθισμένος στο τραπέζι της κουζίνας, ο Μάρκους Κόνγουεϊ, πολιτικός μηχανικός, ξεκινά εκείνη ακριβώς τη στιγμή έναν νοερό απολογισμό της ζωής του, σκέφτεται το γάμο του, τα παιδιά του, τη δουλειά του, την πολιτική, σε μια χώρα που βρίσκεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης. Ο απολογισμός αυτός κάθε άλλο παρά συγκροτημένος είναι ακολουθεί τις υπόγειες και τυχαίες συνδέσεις που κυβερνούν τη μνήμη των ανθρώπων. Για μία ώρα ακριβώς, μέχρι να ακουστεί το σήμα των ειδήσεων στο ραδιόφωνο, ο απόηχος της καμπάνας γεννά στο νου του πολιτικού μηχανικού ένα αδιάκοπο τραγούδι, χωρίς τελείες, ερωτηματικά και θαυμαστικά: μια ελεγεία για το χάος της ζωής και τις καταδικασμένες προσπάθειές μας να το βάλουμε σε τάξη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Ο επιβάτης, Cormac McCarthy, εκδ. Gutenberg

Αυτό είναι το βιβλίο του Μπόμπι Γουέστερν, ενός ιδιοφυούς φυσικού πού εγκατέλειψε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα κι έγινε δύτης διάσωσης. Τον στοιχειώνει διαρκώς η εικόνα του πεθαμένου πατέρα του (μέλους της ομάδας πού εφηύρε την ατομική βόμβα), ενώ μεγάλη οδύνη τού προκαλεί και η σκέψη της αδελφής του Αλίσια. Όταν βουτά για να εντοπίσει ένα αεροπλάνο πού έπεσε στη θάλασσα και τούς δέκα επιβάτες του, βρίσκει μόνο εννιά. Από κει κι έπειτα περίεργα πράγματα αρχίζουν να του συμβαίνουν: φίλοι του εξαφανίζονται, τον παρακολουθεί το FBI, μπλοκάρεται ο τραπεζικός του λογαριασμός. . .
Δεκάξι χρόνια μετά τον Δρόμο ο Κόρμακ Μακάρθι επιστρέφει με ένα από τα καλύτερα έργα της καριέρας του. Ο Επιβάτης είναι το πρώτο μέρος ενός μυθιστορηματικού δίπτυχου πού ολοκληρώνεται με το Stella Maris. (Από την έκδοση)

- Ο Μάγος, Colm Toibin, εκδ. Ίκαρος

Μετά τον Henry James, ο Colm Toibin επιλέγει να σκιαγραφήσει το πορτραίτο του γίγαντα της παγκόσμιας λογοτεχνίας Thomas Mann.

Με καθηλωτική εγγύτητα και συγκινητικό βάθος ο Toibin, βιογραφεί τον Mann περισσότερο ως πατέρα, σύζυγο και πολίτη παρά ως λογοτέχνη. Η επιλογή αυτή φέρνει στο φως μια πληθώρα μυθιστορηματικών προσώπων τόσο από το στενό οικογενειακό περιβάλλον των Μann όσο και από τις λόχμες μιας συναρπαστικής εποχής. Εξορίες, αποδράσεις, σκάνδαλα, καταχρήσεις, αυτοχειρίες, δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι, και μια Ευρώπη στις πιο δύσκολες μα και πιο δημιουργικές της ώρες. Παράλληλα όπως κάθε σπουδαίο έργο η λογοτεχνική αυτή καταβύθιση στη ζωή και τον ψυχισμό του "μάγου" της λογοτεχνίας αποτελεί και μια σπουδαία αναπαράσταση του ταραχώδους 20ου αιώνα. Η αριστοτεχνική ισορροπία ανάμεσα στο ιδιωτικό και το παγκόσμιο φανερώνει κάθε στιγμή την απαράμιλλη τέχνη του συγγραφέα. (Από τον εκδότη)

- Η καρδιά κυνηγάει μονάχη, Carson McCullers, εκδ. Διόπτρα

Αυτή είναι η ιστορία του Σίνγκερ του μουγγού, που ζει τη μοναχική ζωή του σε μια μικρή πόλη του αμερικανικού Νότου. Και η ιστορία των ανθρώπων που βρίσκουν παρηγοριά στην καλοσύνη του, κι έρχονται να του εκμυστηρευτούν τα προβλήματα και τα όνειρά τους.
Όπως η Μικ, το αγοροκόριτσο που θέλει να γίνει πιανίστρια, ο μαύρος γιατρός Κόπλαντ, που παλεύει για την αξιοπρέπεια της φυλής του· ο Μπιφ Μπράνον, ο φιλοσοφημένος εστιάτορας και ο Μπλάουντ, ο αλκοολικός συνδικαλιστής. Καθένας δίνει τον δικό του αγώνα, αλλά όλοι ονειρεύονται το ίδιο πράγμα: να αποτινάξουν τα δεσμά της μοναξιάς.
Στον κόσμο της McCullers, όμως, έναν κόσμο υπαρξιακής αγωνίας και ανεπούλωτη ψυχικού τραύματος, η καρδιά κυνηγάει μονάχη. . .
Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα, το πρώτο της Carson McCullers, που την καθιέρωσε μεμιάς ως μία από τις σημαντικότερες φωνές της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Ο Πολωνός, J. M. Coetzee, εκδ. Διόπτρα

Ο Πολωνός είναι η ιστορία του Βίτολντ Βαλτσικιέβιτς, ενός εβδομηντάρη Πολωνού πιανίστα που ερωτεύεται την Μπεατρίθ, μια κατά πολύ νεότερή του γυναίκα, κομψή σύζυγο τραπεζίτη και προστάτιδα των τεχνών, που βοηθάει στην οργάνωση ενός ρεσιτάλ του στη Βαρκελώνη. Η Μπεατρίθ δεν εντυπωσιάζεται αρχικά από τον Βίτολντ, αλλά η πολιορκία του είναι τόσο επίμονη, που αναπόφευκτα παρασύρεται στον κόσμο του καλλιτέχνη. Καθώς της στέλνει γράμματα, της κάνει αμέτρητες προτάσεις για ταξίδια, έρχεται ακόμα και για επίσκεψη στο εξοχικό του συζύγου της στη Μαγιόρκα, η απίθανη σχέση τους ανθίζει.
Στην αρχή, αυτό φαίνεται να γίνεται με τους δικούς της όρους, όμως το παιχνίδι εξουσίας που παίζουν μεταξύ τους είναι πολύ πιο περίπλοκο. Η Μπεατρίθ περιορίζει το πάθος τους ελέγχοντας τα συναισθήματά της;
Ή ο Βίτολντ προσπαθεί να της επιβάλει το δικό του όνειρο για αγάπη;
Ο χρόνος που περνάει, ο έρωτας, όσα καταφέρνουμε να συλλάβουμε -και κυρίως όσα μας διαφεύγουν- από την τέχνη, από μια άλλη γλώσσα, από μια άλλη ύπαρξη, σ' ένα υποβλητικό έργο που προκαλεί μια "ανεξάντλητη παλέτα συναισθημάτων, από την τυφλή αγάπη ως τη συμπόνια", όπως έγραψε η El Pais. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Πώς ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής έχασε τα πάντα, Άρης Αλεξανδρής, εκδ. Μεταίχμιο

Μόλις τελείωσε το σχολείο, ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής ήξερε ότι ήθελε να ξεφύγει: από την Κομοτηνή, από τη μητέρα του, από τον πατέρα του, από μία βαρετή ζωή. Γι' αυτό και όταν επιτέλους μετακόμισε στην Αθήνα, αποφάσισε να γίνει ένας άλλος άνθρωπος. Ως φοιτητής πια, είναι πρωτόγνωρα χαρούμενος. Όμως, όσο περισσότερο εξερευνά τον καινούριο του κόσμο, τόσο δυσκολότερος μοιάζει να γίνεται. Η νέα του φίλη, η Βιργινία, είναι πλασμένη από αλλόκοτα υλικά. Για να μη μιλήσουμε για του κυρίους Μαρκέζε και Γόπα: ακατανόητοι εργοδότες! Ο Ιγνάτιος δεν θέλει με τίποτα να αποτύχει η νέα του ζωή στην Αθήνα. Προσπαθώντας, όμως, να εξαντλήσει όλες του τις δυνατότητες, εξαντλείται ο ίδιος. Και καθώς βλέπει τον εαυτό του να αλλάζει μέσα σε έναν αχανή ψηφιακό κόσμο που όλα είναι πιθανά, μαθαίνει από πρώτο χέρι τι θα πει να χάνεις τα πάντα.

Ένα σύγχρονο bildungsroman, η πορεία ενηλικίωσης ενός νεαρού που θέλει να ξεφύγει από τους περιορισμούς της μικρής πόλης και να δρέψει τους καρπούς της πρωτεύουσας. (Από τον εκδότη)

- Η αρχαία σκουριά, Μάρω Δούκα, εκδ. Πατάκη

"[...] H μεταπολίτευση υπήρξε μια μεταβατική και ρευστή εποχή, γεμάτη αντιφάσεις και εκπλήξεις. [...] O καθένας χωριστά και πολλοί από κοινού διεκδικούσαν το αλάθητο. Άλλοι εξαργύρωναν κι άλλοι σώπαιναν. [...] Τότε ακριβώς εμφανίζεται η νεαρή πεζογράφος Mάρω Δούκα με την Αρχαία σκουριά... Τραβάει την κουρτίνα και αποκαλύπτει το εξωτερικό και το εσωτερικό τοπίο της εποχής σε όλες του τις διαστάσεις. O Σταντάλ πιστεύει πως η πολιτική στο μυθιστόρημα μοιάζει με πυροβολισμό σ' ένα σαλόνι. Η Δούκα δε διστάζει να τραβήξει τη σκανδάλη ταράζοντας τη μακαριότητα. [...] Ένα μυθιστόρημα-τοιχογραφία που καλύπτει ένα ευρύτατο χρονικό φάσμα. Εκτυλίσσεται στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, καλύπτει την περίοδο της δικτατορίας με ιστορικές προβολές στο ψυχροπολεμικό κλίμα, στον Εμφύλιο, στην Κατοχή και στη Μικρασιατική Καταστροφή. Στα δρώμενα του μυθιστορήματος συμμετέχουν πρόσωπα απ' όλα τα κοινωνικά στρώματα. [...] Tο κατεξοχήν εύρημα είναι η κεντρική ηρωίδα και αφηγήτρια: η Μυρσίνη. Σκεύος εκλογής από την αντίπερα όχθη της συγγραφέα, την αστική τάξη. Έτσι η Δούκα κρατά τις αποστάσεις και βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση καθώς σμιλεύει μια ηρωίδα μακριά από τα προσωπικά της βιώματα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η Μυρσίνη είναι πρόσωπο συλλογικό. Στην Αρχαία σκουριά η προσωπική εμπειρία και η καλλιτεχνική βούληση συμπορεύονται. [...] H συναίρεση του υποκειμενικού και αντικειμενικού είναι κυματιστή με λεπτές και πολύπλοκες εναλλαγές και αποχρώσεις. Δεν υπάρχουν απόλυτοι χαρακτήρες: κανένα πρόσωπο δεν είναι συμπαθητικό ή αντιπαθητικό μόνο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Το καλοκαίρι, Albert Camus, εκδ. Πατάκη

«...Ο κόσμος ξανάρχιζε κάθε μέρα στην Τιπαζά μέσα σ' ένα φως καινούριο πάντα. Ω φως! Κραυγή όλων των ηρώων στο αρχαίο δράμα, μπροστά στο πεπρωμένο τους. Το τελευταίο τούτο καταφύγιο ήταν και δικό μας και τώρα το 'ξερα. Στην καρδιά του χειμώνα, ανακάλυπτα επιτέλους πως φύλαγα μέσα μου ένα αήττητο καλοκαίρι».
Για την ανθρωπότητα που ασφυκτιά κάτω απ' τις δικτατορίες, αιμορραγεί απ' τους πολέμους, ξεψυχά στα μίση, ο Αλμπέρ Καμύ έχει τη δική του ιδέα: παρά το πεπρωμένο κι ενάντια στο παράλογο, ο άνθρωπος είναι το μοναδικό νόημα του κόσμου μας, γιατί είναι το μόνο πλάσμα που απαιτεί να έχει νόημα. Όπως σ' όλα τα έργα του, έτσι και στο "Καλοκαίρι", ο Καμύ συνεχίζει να ψάχνει για το πιο αναγκαίο στη ζωή: το φως, την ευτυχία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Φλέγοντα ερωτήματα, Μάργκαρετ Άτγουντ, εκδ. Ψυχογιός

Τι σχέση έχει η κλιματική κρίση, η λογοτεχνία, ο φεμινισμός και... τα ζόμπι; Είναι μερικά μόνο από τα ζητήματα με τα οποία καταπιάνεται η πάντοτε ανήσυχη και πολυσχιδής Μάργκαρετ Άτγουντ στα κείμενα της συλλογής της ΦΛΕΓΟΝΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ. Η βραβευμένη συγγραφέας του μπεστ σέλερ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑΣ γράφει με τον μοναδικό χιουμοριστικό και διεισδυτικό τρόπο της για ό,τι την απασχολεί, που είναι λίγο ή πολύ... τα πάντα, και θέτει ερωτήματα όπως γιατί η αφήγηση είναι πανανθρώπινη ανάγκη, πόσο κοντά βρισκόμαστε σε μια δυστοπία και τι ακριβώς σημαίνει το να γράφεις. Παράλληλα, μοιράζεται με ενθουσιασμό προσωπικές της εμπειρίες απ' όλο το φάσμα της ζωής της αλλά και τις απόψεις της για τα αναγνώσματα που τη σημάδεψαν και τη διαμόρφωσαν.
Στα περισσότερα από εξήντα κείμενα αυτής της συλλογής, που γράφτηκαν από το 2004 και φτάνουν ως το 2021, γίνεται σαφές ότι η Μάργκαρετ Άτγουντ, εκτός από απολαυστική συγγραφέας, είναι και ένα από τα λαμπρότερα πνεύματα της εποχής μας. (Από τον εκδότη)

- Το χάδι, Αλέξανδρος Στεφανίδης, εκδ. Άγρα

"Θυμήθηκε την τελευταία φορά που ένιωσε τη ζεστασιά της στο σώμα του. Ήταν έξι χρονών και βρίσκονταν σε μια συγγενική επίσκεψη. Τον είχε όρθιο στην αγκαλιά της, ανάμεσα στα πόδια της, με την πλάτη γυρισμένη, και του δάγκωσε χαδιάρικα το αυτί. Ένιωσε την υγρασία των χειλιών της να τον πλημμυρίζει. Χρόνια κρατούσε ζωντανή τη μνήμη από το υγρό χάδι της."

Το χάδι, ως διαρκής έλλειψη και αναζήτηση, διατρέχει το βιβλίο, το οποίο συντίθεται από δώδεκα διηγήματα, σπαράγματα ζωής της παιδικής και εφηβικής ηλικίας του αφηγητή, σε κάποιο ορφανοτροφείο της Αθήνας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Τι ωραίο πλιάτσικο, Jonathan Coe, εκδ. Πόλις

Τη Βρετανία που ανέδειξε τη Μάργκαρετ Θάτσερ ως σύμβολο ενός συλλογικού κακού χαρακτήρα, περιγράφει ο Κόου.
Το «Τι ωραίο πλιάτσικο!» περιλαμβάνει μια σειρά από βρετανικές εικόνες και στερεότυπα - για να τα παραμορφώσει και να τα εξωθήσει στο γελοίο: τις μεγάλες αριστοκρατικές οικογένειες που σπαράζονται αναίμακτα (ή αιματηρά), τις εκκεντρικές γριές, τα στοιχειωμένα αρχοντικά, ολόκληρο το γκραν γκινιόλ της αστικής τάξης, σ’ ένα βασίλειο κάθε άλλο παρά ενωμένο, [...] όπου "κατεστημένο" είναι η αδυσώπητη οικονομική εξουσία.
Διαβάζοντας τον Κόου, θυμάται κανείς μια φράση από την Μύριελ Σπαρκ: "Τότε, πριν από πολύ καιρό, το 1945, όλοι οι καλοί άνθρωποι στη Βρετανία ήταν φτωχοί...". Αυτό υποστηρίζει ο Κόου: οι καλοί του άνθρωποι είναι φτωχοί, ευπαθείς και έκπληκτοι. (ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ, από το επίμετρο της έκδοσης)

- Οδός Σόλωνος, Νίκη Τρουλλινού, εκδ. Ποταμός

Οδός Σόλωνος, οδός ονείρων συλλογικών και ατομικών. Οδός διαδηλώσεων, ερώτων, χαφιέδων, χαμένων προσδοκιών. Μυστικά και βλέμματα, αγγίγματα βιαστικά και καφές στο κυλικείο. Πεταμένα τσιγάρα, παλιά βιβλία, γέλια και ελπίδες. Όταν βρέχει γλιστρούν οι σπασμένες πλάκες στα πεζοδρόμιά της, φοβάσαι μην πέσεις, μεγάλωσες πια, τι κάνω εδώ πάλι; αναρωτιέσαι. Αλλά είσαι εδώ, στην οδό Σόλωνος, χαμογελώντας: ωραία ήταν, λες, και αφήνεις τις ματαιώσεις να παρασυρθούν με τα βρομόνερα και τ αποτσίγαρα στα ρείθρα του δρόμου. "Είμαστε τυχερή γενιά", ακούς καθαρά μέσα σου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Το λεξικό των χαμένων λέξεων, Pip Williams, εκδ. Κλειδάριθμος

Το 1901 οι συντάκτες του Λεξικού της Οξφόρδης ανακαλύπτουν ότι από τα λήμματά του λείπει η λέξη δούλα.
Το Λεξικό των χαμένων λέξεων αφηγείται την ιστορία του κοριτσιού που την έκλεψε.
Η Εσμέ, ορφανή από μητέρα, περνάει τα παιδικά της χρόνια στο σκριπτόριο ενός μικρού οικήματος στην Οξφόρδη, όπου ο πατέρας της και μια ομάδα λεξικογράφων συγκεντρώνουν λέξεις για το πρώτο Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης που θα κυκλοφορούσε ποτέ.
Η Εσμέ κάθεται κάτω από το τραπέζι διαλογής. Μια μέρα πέφτει στο πάτωμα ένα χαρτί με τη λέξη δούλα. Κανείς δεν το αναζητά.
Η Εσμέ κρύβει το χαρτί στο μπαούλο μιας νεαρής υπηρέτριας και αρχίζει, να μαζεύει κι άλλες λέξεις που οι άντρες χάνουν, απορρίπτουν ή και αγνοούν. Αυτές οι λέξεις τη βοηθούν να καταλάβει τον κόσμο.
Όσο περνούν τα χρόνια, η Εσμέ συνειδητοποιεί ότι κάποιες λέξεις θεωρούνται πιο σημαντικές από άλλες, κι ότι λέξεις και έννοιες που σχετίζονται με τα βιώματα των γυναικών συχνά δεν καταγράφονται. Έτσι αρχίζει να συγκεντρώνει λέξεις για ένα άλλο λεξικό: Το λεξικό των χαμένων λέξεων.
Το Λεξικό των χαμένων λέξεων εκτυλίσσεται την εποχή που το κίνημα για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών βρισκόταν στο απόγειό του, λίγα χρόνια πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποκαλύπτει μια χαμένη αλήθεια, κρυμμένη ανάμεσα στις γραμμές της ιστορίας που γράφεται από τους άντρες.
Ένα απολαυστικό εγκώμιο στις λέξεις και στη δύναμη της γλώσσας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Η μάντισσα, Ντανιέλα Ραϊμόντι, εκδ. Πατάκης

Ο Τζάκομο Καζάντιο, ένας αγρότης προικισμένος με το χάρισμα των μεγάλων οραματιστών, ζει στις αρχές του 19ου αιώνα στο χωριό Στελλάτα, στις όχθες του Πάδου. Σε μια γιορτή του χωριού τον πλησιάζει η λυγερόκορμη μάντισσα Τσιγγάνα Βιόλκα Τόσκα και στην παλάμη του χεριού του διαβάζει το κοινό τους μέλλον.
Λίγους μήνες αργότερα, παντρεύονται σε πείσμα των οικογενειών τους. Οι μισοί από τους απογόνους τους θα κληρονομήσουν το ανοιχτέ) δέρμα, τα γαλανά μάτια και τον ονειροπόλο χαρακτήρα του Τζάκομο, ενώ οι άλλοι μισοί το σκούρο δέρμα, τα μαύρα μάτια και το χάρισμα της διαίσθησης της Βιόλκα. Όλα όμως τα μέλη της οικογένειας σημαδεύονται ανεξίτηλα από μια δυσοίωνη προφητεία που αποκαλύπτεται στη Βιόλκα μέσα από το ρίξιμο των ταρό. Το πεπρωμένο των Καζάντιο είναι να αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στη λαχτάρα τους να προκαλέσουν τη μοίρα και στην επικίνδυνη συνήθεια να κυνηγούν τα όνειρά τους. Και ακολουθούν μέχρι τέλους τις επιλογές τους, ανεξάρτητα αν υπαγορεύονται από έρωτα ή επαναστατικές ιδέες, από δίψα για δικαιοσύνη ή τη θέληση να αλλάξουν τον κόσμο.
Σε μια συναρπαστική οικογενειακή σάγκα, η Ντανιέλα Ραϊμόντι αποτυπώνει τα μεγάλα γεγονότα της ιταλικής ιστορίας μέσα από τις περιπέτειες των μελών της οικογένειας Καζάντιο, ξεκινώντας από τον αγώνα για την ενοποίηση της Ιταλίας στα μέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα και συνεχίζοντας στον εικοστό αιώνα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Άνθρωποι στον ήλιο, Kanafani Ghassan, εκδ. Καστανιώτης

- Γιατί το μέλλον περνάει μέσα από την έρημο;

- Γιατί ένας αντάρτης γίνεται ένας πολυλογάς που κρύβει τα όπλα του;
- Γιατί μια κοπέλα πέφτει με τη θέλησή της στα χέρια του βιαστή της;
- Γιατί τη λύση μπορεί να τη δώσει μόνο ένας τυφλός και ένας κουφός;
Γύρω από αυτά -και πολλά άλλα- ερωτήματα, ο Γασσάν Καναφάνι, ο πλέον σημαντικός Παλαιστίνιος συγγραφέας, ο οποίος και αναδείχτηκε σε σύμβολο του παλαιστινιακού αγώνα, δομεί τις δυο νουβέλες ("Άνθρωποι στον Ήλιο" και "Ο τυφλός και ο κουφός") που τον έκαναν διάσημο σ’ όλο τον κόσμο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Η βιβλιοθήκη των κρυφών ονείρων, Aoyama Michiko, εκδ. Πατάκη

Πέντε άνθρωποι, πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, περνούν το κατώφλι μιας μικρής βιβλιοθήκης στην καρδιά του Τόκιο.
Όλοι βρίσκονται σ' ένα σταυροδρόμι της ζωής τους. Μια νεαρή πωλήτρια σε πολυκατάστημα που θέλει να αποκτήσει καινούριες δεξιότητες και να τα καταφέρει στη νέα της ζωή στην πρωτεύουσα· ένας τριανταπεντάχρονος λογιστής εταιρείας επίπλων που ονειρεύεται να ανοίξει το δικό του μαγαζί με αντίκες· μια ευσυνείδητη πρώην υπεύθυνη σε περιοδικό, που έχασε τη θέση της εξαιτίας της μητρότητας και πασχίζει να συνδυάσει τις επαγγελματικές της προσδοκίες και την ανατροφή ενός παιδιού· ένας τριαντάχρονος άνεργος, με αναξιοποίητο ταλέντο στη ζωγραφική, που έχει χάσει την αυτοπεποίθησή του και νιώθει ότι είναι βάρος για την οικογένειά του· ένας συνταξιούχος που δεν ξέρει πώς να περάσει τον άπλετο ελεύθερο χρόνο του κι αναζητά καινούρια ενδιαφέροντα.
Η Σαγιούρι Κοματσί, η αινιγματική βιβλιοθηκάριος, θα προτείνει στον καθένα τους από ένα βιβλίο που απέχει πολύ από αυτό που είχαν στο μυαλό τους να διαβάσουν. Αυτό ακριβώς το απρόσμενο ανάγνωσμα θα τους κάνει να αναρωτηθούν ποιο είναι το βαθύτερο νόημα της ζωής και θα τους δώσει το κλειδί για να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.
Η βιβλιοθήκη των κρυφών ονείρων είναι ένας ύμνος στις βιβλιοθήκες και στους βιβλιοθηκάριους, τους αφανείς ήρωες που με τις ευαίσθητες κεραίες τους αφουγκράζονται τις βαθύτερες ανάγκες των αναγνωστών, και φυσικά στα βιβλία, που όσο απρόσμενα κι αν βρεθούν στα χέρια μας, έχουν τη δύναμη να μεταμορφώνουν τη ζωή μας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)